Trainingskamp te INZELL
Trainingskamp te INZELL
Dag 1: Ineke “Het is kwart over zes, ik heb me verslapen” Zo begon voor mij 31 december 2017. Om zes uur was bij De Meent het vertrek naar Inzell gepland! Twintig minuten stressen later was ik aangekleed en volledig bepakt bij De Meent, terwijl in de auto nog een beker koffie naar binnen werd geslingerd. Volgens mij was ik eindelijk in bezit van een wereldrecord. De reis ging verder zeer voorspoedig, eerst reed Jim, daarna Ingmar en ik mocht uitgeslapen en het laatste stuk voor mijn rekening nemen. Door te kiezen voor een één keer tanken strategie kwamen we ongeveer gelijk met de andere auto in Inzell aan, die wel op tijd vertrokken was. Johan was er toen al doordat een vliegtuig er een paar uur korter over doet. Na een goede pastamaaltijd en wat kaartspelletjes gingen we met zijn allen het dorp in om oud en nieuw te vieren in Gasthof Kienberg met de favoriete band van Richtje, The Hurricanes. Ze was na het vuurwerk tot twee uur niet meer van de dansvloer af te slepen of te slaan, helemaal in de ban van het gitaarwerk van de mannen. Dag 2: De volgende dag, maandag 1 januari 2018, stond om twee uur de eerste training in de Max Aicher Arena op de agenda. Heerlijk getraind, maar wel verraderlijk, want je moet wel uitkijken dat je de eerste keer niet te veel doet omdat het allemaal zo gemakkelijk gaat op dat mooie ijs. In de gang naar ons appartement kwamen we Claudia Pechstein nog tegen, waarmee met ons er bij dus nu de hele wereldtop van het schaatsen in dit appartement bij elkaar zat. Verder werd er die dag nog uitgerust, lekker gegeten in Gasthof Kienberg en vervolgens ging de de jeugd naar “boer zoekt vrouw” kijken, terwijl de masters nog even de tijd namen om de wereldpolitiek onder een vergrootglas te leggen, daarna ging alles op tijd naar bed. Dag 3: Op dinsdag 2 januari stond er om negen uur ‘s-morgens al een training op het programma, welke Cees aan zich voorbij liet gaan, gebruik makend van zijn recht op leeftijdscompensatie. Voordat we naar de middagtraining gingen werden er eerst nog inlichtingen ingewonnen voor het langlaufen en daarna boodschappen gedaan. Het werd een heerlijk rustig middag-trainingsuur. Daarna eten in Gasthof Kienberg (het moest er volgens Johan veel te snel ingepropt worden, gelukkig is hij op het ijs sneller). Daarna werd deze dag afgesloten met diverse spelletjes, waarbij je onder andere 30 seconden de tijd kreeg om te omschrijven hoe je regenwormen kan leren hartenjagen of eenendertigen. Dag 4: Om zeven uur er uit, wassen, eten en weer naar de ijsbaan. Jim, Johan en Cees gingen daarna nog even naar een Konditorei om te genieten van een cappuccino met wat lekkers. Na het eten zouden we gaan langlaufen, maar daar het regende en omdat je toch niets anders te doen hebt dan toch maar weer naar de ijsbaan, Cees bleef lekker thuis omdat hij één training per dag wel genoeg vindt, maar besloot de anderen later wel tegemoet te lopen. Zij bleken al voortijdig gestopt te zijn en zaten in het restaurant bij de ijsbaan al aan de cappuccino en apfelstrudel met vanillesaus. Na het avondeten bij Gasthaus Kienberg werd er weer op harten gejaagd en daarna redelijk op tijd naar bed, op Johan en Cees na, die nog trek hadden in een avondwandeling door het dorp. Dag 5: Iedereen was weer (met veel enthousiasme) vroeg uit de veren voor een ochtendtraining om negen uur, het was niet zo druk, dus kon er heel goed op techniek getraind worden. Na het middageten besloten we ‘s-middags niet te gaan trainen, om de benen wat relatieve rust te geven, maar een wandeling te gaan maken. Een groep van zes besloot een rondje rond de Kienbergl te maken, de overige drie zouden naar de Frillensee achter de Falkenstein gaan lopen, helaas regende het behoorlijk, dus was het kiezen tussen nat worden en heel nat worden, een derde (verstandigere) keuze, binnen blijven, hield in dat je droog bleef. Uiteindelijk waren er die het droog hielden en anderen niet. Na het eten werden er nog wat spelletjes gespeeld, waarbij vooral opviel dat Ingmar door te multitasken er duidelijk geestelijk niet helemaal bij was. Daarna kroop iedereen weer onder wol, behalve Johan en Cees die eerst het dorp nog op stelten wilden zetten, maar dat lukte niet want zij waren de enigen die zich op dat tijdstip nog buiten waagden. Dag 6: Deze dag mocht/kon iedereen min of meer kunnen uitslapen, want er was besloten dat er alleen ‘s-middags (licht) getraind zou worden in verband met de wedstrijd op zaterdag. Wel wilde iedereen een wandeling naar de Frillensee maken. De jeugd ging eerst met de auto naar Aldgas om vandaar te gaan lopen, zij bereikten tenslotte na veel val- en glijwerk het meer, de masters gingen lopend vanaf het hotel, bereikten nog wel de kapel, hebben uiteindelijk wel de Frillensee gezien, maar slechts op foto’s van de jeugd. ‘s-Middags werd er aan wedstrijdvoorbereiding gedaan, dus werd er niet al te zwaar getraind, de nadruk lag vooral op de start(voorbereiding). Bij de ijsbaan kwamen we Gunda Niemann, tegenwoordig trainster, ook nog tegen. Daarna troffen we elkaar in Bäckerei Schuhbeck voor (alweer) cappuccino met gebak, hoe vervelend toch. Om zes uur gingen we weer eten en daarna werd er door voornamelijk de jongelui naar Toy Story 3 gekeken, terwijl de masters andermaal de wereldpolitiek onder een vergrootglas hielden. Ook werden er nog wat schaatsen gepolijst, slijpen hoefde niet want het ijs is heel schoon, dus de ijzers blijven mooi scherp. Toen Johan en Cees van hun avondwandeling terug kwamen lag iedereen al in bed en zij volgden snel dat voorbeeld. Dag 7 (wedstrijddag): Er werd niet al te vroeg opgestaan en voor en na het eten gingen enkelen nog wat boodschappen doen, zaterdag na 11 uur was daar alles namelijk gesloten in verband met Driekoningen. Ingmar en Jip togen naar de ijsbaan voor een lichte training, Cees en Johan maakten nog een fikse wandeling rond Inzell, Patricia en Sebastiaan genoten op een klein heuveltje van het zonnetje, wat Jim, Richtje en Elianne uitvoerden is mij onbekend, waarschijnlijk waren zij hun races aan het visualiseren, en zo deed iedereen zijn eigen voorbereiding op de komende wedstrijd. Om twaalf uur toog het hele gezelschap naar de ijsbaan want om één uur begonnen de wedstrijden. De dames beten de spits af met de 500 meter, daarna de mannen. Vervolgens werden de 1000, de 300, de 1500 en de 3000 meter afgewerkt, met daar tussendoor enkele baanverzorgingen. De resultaten van onze groep waren wisselend, maar de betere tijden voerden toch wel de boventoon, mede door de gedreven coaching van Jip en het vastleggen voor het nageslacht door Ingmar. Voor en na het avondeten werden de koffers en de tassen gepakt om de volgende ochtend snel te kunnen vertrekken. Johan en Cees moesten (zeer slim) daarna nog even wat ophalen in Gasthof Kienberg, hetgeen resulteerde in een diepgaand gesprek aan de bar met de bekende en beruchte schaatscoach Peter Müller, die nog even een paar schaatsboekjes opendeed, dit alles onder het genot van meerdere vloeibare alcoholische versnaperingen. Dag 8: Vroeg in de ochtend na eerst het ijs van de autoramen gekrabt te hebben reden we om kwart over zes weg uit Inzell, één auto moest Johan afzetten bij het treinstation van Traunstein, terwijl de andere auto ongeveer 850 kilometer verder Jip moest afzetten bij het treinstation van Arnheim. Beide auto’s hadden een zeer voorspoedige reis en arriveerden om respectievelijk tien voor vier en tien over vier op het parkeerterrein bij De Meent te Alkmaar (het tijdsverschil lag aan een drie- casu quo vierstops-strategie), waar ze een hartelijk ontvangst wachtte van familie, vrienden en bekenden. ***************Het was een super geslaagde week *************** Internationale wedstrijd Frillensee Cup in de Max Aicher Arena te Inzell, zaterdag 6 januari 2018: 500m. – 1000m. – totaal Patricia McKay (DSA) 47.41 (cr) 1:41.07 (cr) 97.945 500m. – 1500m. – totaal Sebastiaan McKay HSA) 41.30 (cr) 2:04.38 (cr) 82.760 Elianne Roorda (DSA) 47.97 (pr) 2:30.66 (pr+cr) 98.190 Cees Stoop (H70) 49.88 2:35.34 101.660 Johan Jonker (H60) 51.48 2:32.06 102.346 Jim van Elst (H55) 59.47 (pr) 3:03.12 (pr) 120.51 Richtje Taal (D70) 69.32 3:37.30 141.753 cr: clubrecord, pr: persoonlijk record.